بهاریه ای فارسی ازملاحقعلی سیاهپوش

ادبیات لرستان

[ و در گفتار دیگرى که از این مقوله است فرمود : ] از مردمان کسى است که کار زشت را ناپسند مى‏شمارد و به دست و زبان و دل خود آن را خوش نمى‏دارد ، چنین کسى خصلتهاى نیک را به کمال رسانیده ، و از آنان کسى است که به زبان و دل خود انکار کند و دست به کار نبرد ، چنین کسى دو خصلت از خصلتهاى نیک را گرفته و خصلتى را تباه ساخته ، و از آنان کسى است که منکر را به دل زشت مى‏دارد و به دست و زبان خود بر آن انکار نیارد ، چنین کس دو خصلت را که شریف‏تر است ضایع ساخته و به یک خصلت پرداخته ، و از آنان کسى است که منکر را باز ندارد به دست و دل و زبان ، چنین کس مرده‏اى است میان زندگان ، و همه کارهاى نیک و جهاد در راه خدا برابر امر به معروف و نهى از منکر ، چون دمیدنى است به دریاى پر موج پهناور . و همانا امر به معروف و نهى از منکر نه اجلى را نزدیک کنند و نه از مقدار روزى بکاهند و فاضلتر از همه اینها سخن عدالت است که پیش روى حاکمى ستمکار گویند . [نهج البلاغه]

صفحه نخست

پیام رسان

پست الکترونیک

اوقات شرعی

لوگوی وبلاگ

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :1
بازدید دیروز :1
کل بازدید :5004
تعداد کل یاداشته ها : 12
04/3/14
2:21 ص

مشخصات مدیروبلاگ

ادیب لرستانی[1]

خبر مایه

بایگانی وبلاگ

فروردین 91[7]

عناوین یادداشتهای وبلاگ

تیفرنگ\مروری طنزبراخبارلرستان\ دو دوبیتی ازادیب لرستانی بهاریه ای ازملامنوچهرکولیوند بهاریه ای فارسی ازملاحقعلی سیاهپوش عناوین یادداشتها[12]

بهاریه ای فارسی ازملاحقعلی سیاهپوش

ادیب لرستانی

شاعر:ملاحقعلی سیاه پوش
نام پدر :ملا گرگعلی
تخلص:فیلی
طایفه:سیاهپوش الشتر
تاریخ فوت:بین سالهای 1281تا 1285هجری خورشیدی
شاعری با بیانی سحر آمیز که بی شک اگر به خوبی شناخته شود حیرت ادیبان کشور را بر خواهد انگیخت . این در گرانبها ی ادب لکی در پس گمنامی قوم بزرگ لک مهجور مانده و از دسترس محققان کشور دور مانده است
از جمله اشعار زیبای وی کله باد که با بیانی بسیار ادبی سروده شده و دیگری شعر ی که در آن واژه های لکی به فارسی ترجمه شده است. ملا حقعلی به فارسی نیز شعر سروده و گاهی نیز زبان طنز را برگزیده مانند یابوی فسقلی

بهار آمد بهارامد ، بهارآمد بهار آمد ز فیض باد نوروزی مفرح روزگار آمد

نگر از نافه آهو نسیمش مشکبار آمد نسیمی بر مشام جان ز صحرای تتار آمد

به پیروزی نوروزی بشمع عشرت افروزی به دلداری و دلسوزی بیا عاشق که یار آمد

دم جان از جنان آمد به جسم جمله جان آمد نه این آمد نه آن آمد زفیض کردگار آمد

منقش سرزمین گشته گلستان دلنشین گشته چو فردوس برین گشته هوا بس خوشگوار آمد

دی از گردن گسسته غل ،دلا سرمست شو از مل غزلخوان شو تو ای بلبل چو گل اندر کنار آمد

گلی سرمست وامق گون،گلی افسرده چون مجنون گلی لیلی وش پر خون گلی عذرا عذار آمد

گلی در دست جام جم گلی طغرای زلفش خم گلی از گوهر شبنم گل اندر گل هزار آمد

طیور وحشی از یکسو بباغ و راغ در هو هو چو موسی رب ارنی گو ز کوه طور یار آمد

خروش رعد می خواند سپاه ابر می راند بامداد نبی ماند علی با ذوالفقار آمد

ندانی از کجا آمد بتوفیق خدا آمد محمد مصطفی آمد حقیقت حقگذار آمد

غنم حالان سبک خصلت نهان گشتند از هیبت که شیر بیشه ی قدرت به جویای شکار آمد

فتاده «فیلی »ات بر در،سگس هستم زسگ کمتر مرا جان نیست در پیکر ترا یکسر نثار امد

91/1/21::: 1:50 ع

اولین دیدگاه را شما بگذارید

بهاریه ای ازملامنوچهرکولیوند بهاریه ای فارسی ازملاحقعلی سیاهپوش